Het nederig kerkje ligt ingedommeld in de glooiing van het landschap, aan de voet van de kleine Haamberg, waar de Zevenbronnenbeek glinsterend haar bedding zoekt. Deze parochiekerk behoorde eeuwen tot het concilie van Sint-Truiden en is toegewijd aan Sint-Amandus (°Aquitanië 590 - +Sint-Amand-Les-Eaux 676). Deze bisschop van Tongeren - Maastricht (647-650), bevriend met de familie van Pepijn van Landen, werd later een rondtrekkend missiebisschop .

Een akte van 1139 vermeldde reeds de parochie van Wezeren. De tienden van de kerk waren verdeeld in: 1/3 voor het kapittel van Sint-Paulus te Luik, 1/3 voor de kerkfabriek en het laatste derde behoorde de pastoor toe. Daar de parochie over eigen tienden beschikte, kan dit wijzen op een heel oude stichtingsdatum. Gelegen in het Land van Loon, genoot Wezeren, zoals Walsbets, van enig zelfbestuur, alsook van de privileges van de vrijheid Montenaken. Het ambt Montenaken, waartoe Wezeren behoorde, wordt aanzien als de oudste kern van het graafschap Avernas, bakermat van het latere Loon. In 1366 werd dit graafschap Loon bij het prinsbisdom Luik aangehecht. Op 1/1/1965 werd Wezeren bij Walshoutem gevoegd om later op 1/1/1977 onder Groot-Landen te ressorteren. De substructie van een Romeinse villa en de voormalige middeleeuwse leprozerie op de kleine Haamberg alsook het laat-Romeins grafveld op de grote Haamberg en de recente vondst van een neolithische nederzetting ter hoogte van de Zevenbronnen bewijzen dat deze historische site reeds lang werd bewoond. Krijgsverrichtingen binnen deze regio, waaronder o.m. de Slag van Steps (13 oktober 1213) en de Slag van Montenaken (1465) hebben dit kerkje - gelegen op het grensgebied van het hertogdom Brabant en het prinsbisdom Luik - vaak ernstige schade toegebracht.