De naam Neerlanden is een samenstelling van 'Landen' en 'neder' dat lager gelegen beduidt.

Vanaf de 10de eeuw, beheerde de vrijheerlijkheid Leuven de parochie tot ze in 1106 overging in de handen van de Brabantse hertogen. In 1626 werd Neerlanden in pand gegeven aan Lodewijk de Casudo-Maëda van Spanje. In 1640 kwam de parochie in handen van de rijke Sint-Gertrudisabdij van Leuven. Het was de gemijterde abt

van deze abdij die de rijkdom bepaalde van het dorp, de kerk, de pastorie en de grote abdijhoeve. In 1795 werd de abdij opgeheven. Vanaf dit jaar werd de pastoor door de bisschop van Luik benoemd.

Neerlanden wordt van west naar oost doorsneden door de asymmetrische vallei van de Dormaalbeek (vroeger Molenbeek). Het dorp bewaart tal van herinneringen uit de Romeinse en Frankische tijd. De Romeinse villa's Kloosterhof en Panbrugge, sluiten aan bij de Frankische verdediging van Panbrugge, overgang van Romeinse heirweg over de Dormaalbeek. De Romeinse heirweg, van Tongeren over Tienen richting kust, vormt de Oostgrens van Neerlanden met Dormaal. Bij de eerste fusie werd Neerlanden (1/1/1971) bij Attenhoven gevoegd. Zes jaar (1/1/1977) later kwam de grote fusie met Landen tot stand.