De Sint-Pancratiuskerk (foto) is een classicistisch gebouw uit de 2de helft van de 18de eeuw, waarbij baksteen aan hoeken en vensters wordt af gewisseld met natuursteen. Het gebouw bestaat uit een toren met noordelijke torentrap, een beuk met vier traveeën en een smal op een vijfzijdige absis uitlopend koor. De kerk werd gesticht in de 10de eeuw, het oudste bestaande deel is van 1758 en in 1903 werd dit bedehuis met een driebeukig neogotisch gebouw uitgebreid. In de zuidkant van de toren steekt een geheimzinnige steen met onverklaarbare tekens, wellicht in 1758 gehaald uit de vorige kerk of toren. De kerk ressorteerde van oudsher onder de 'Quinte capellen' samen met Landen (ouderstad), Rumsdorp, Attenhoven en Raatshoven. In 1801 werd de parochie gehecht aan het dekenaat Landen (Luik) en in 1964 kwam hij terug naar het aartsbisdom Mechelen-Brussel. Tot de kerkschatten behoren een doopvont uit hardsteen, met recent geelkoperen deksel. De octogonale kuip vertoont de inscriptie 'Dno A.C.M. ro Renero Deville, pastore erectus sum Ao 1620', opgericht door pastoor Deville (1617-1639) in het jaar 1620, een orgel, in 1850 gebouwd door Arnold Clerinx van Sint-Truiden. In 1978 hersteld door Marc Nagels en verplaatst naar de achterzijde van de kerk. Beelden in gepolychromeerd hout uit de 19de eeuw van Pancratius, Benedictus van Nursia, Rochus van Montpellier en van paus Cornelius. Een biechtstoel uit de 18de eeuw en een uit de 19de eeuw. Een koorkap (16de eeuw) in rood fluweel, die in verschillende taferefen op panden geborduurd, het leven van Maria uitbeelden. Sedert 1976 wordt tijdens de kerstperiode een kerststal opgebouwd in het koor. Dit initiatief van wijlen J. Petitjean (1944-1985) groeide uit tot een meesterlijk tafereel. De lindenhouten beelden van Hans Klucker uit Oberammergau zijn zeer expressief en kunstzinnig aangekleed.

Sint-Pancratius werd geboren in Klein-Azië rond 290, opgevoed in Rome. Op 14-jarige leeftijd onthoofd (304) omwille van zijn geloof. Om zijn trouw aan Christus wordt hij als patroon der vormelingen vereerd. Ook aanroepen tegen onrustige en huilende kinderen (huilmuil) . Feestdag op 12 mei. In Waasmont noemt men hem 'joengske'. De Pancratiusbron te Waasmont op het Broek werd vroeger gebruikt tegen de 'vlek op de ogen'. Zijn attributen zijn zwaard en palm. Hij is vooral bekend als één van de vier ijsheiligen.